Ellis Island to mała wyspa w zatoce Nowego Jorku, leżąca w bezpośrednim sąsiedztwie Liberty Island i Statuy Wolności. Ellis Island jest ogólnie znana jako miejsce kontroli emigracyjnej, gdzie w latach od 1892 do 1954 ponad 12 milionów uchodźców z całego świata (w tym wielu z Polski) przekroczyło granicę Stanów Zjednoczonych.
W pierwszej połowie XX w. zatoka Nowego Jorku była najpopularniejszym portem gdzie przybywały statki transatlantyckie z Europy. Nie wszyscy jednak pasażerowie byli ransportowani na Ellis Island w celu przeprowadzenia kontroli medycznej i weryfikacji dokumentów. Podróżni pierwszej i drugiej klasy po odbyciu pobieżnej kontroli na pokładzie statku mogli swobodnie przekroczyć granicę USA. Rząd federalny uważał, ze skoro było ich stać aby zapłacić za bilet wyższej klasy to mało prawdopodobnym był fakt aby stanowili oni zagrożenie dla Ameryki. Tylko pasażerowie trzeciej klasy transportowani byli barkami z przystani gdzie cumował ich statek na Ellis Island.
