Dzielnica Mea Shearim

Mea Shearim to jedno z pierwszych osiedli założonych poza murami Starego Miasta w Jerozolimie w roku 1874. Jego nazwa wywodzi się od wersetu z cotygodniowej części Tory, którą czytano w tygodniu, założenia, i oznacza „sto razy” lub „sto bram”.

Lokalna ulica::Dzielnica Mea Shearim, Jerozolima, Izrael::
Lokalna ulica
Dwaj chłopcy::Dzielnica Mea Shearim, Jerozolima, Izrael::
Dwaj chłopcy
Sklep z narzędziami::Dzielnica Mea Shearim, Jerozolima, Izrael::
Sklep z narzędziami

Jedynie ultra ortodoksyjni Żydzi czyli Haredi, mieszkają w Mea Shearim, jednej z najstarszych żydowskich dzielnic Jerozolimy. Cechuje ich odrzucenie wszelkich wartości i osiągnięć współczesności. Wszystkie ulice zachowały wschodnioeuropejski charakter z początku XX wieku. Wizyta tam to niczym podróż w czasie, ściany domów oblepione są ogłoszeniami, czyli paszkwilami w języku jidysz, chodniki zarzucone są śmieciami, a małe dzieci palą papierosy, wszędzie tam gdzie nikt ich nie obserwuje.

Paszkwile::Dzielnica Mea Shearim, Jerozolima, Izrael::
Paszkwile
W księgarni::Dzielnica Mea Shearim, Jerozolima, Izrael::
W księgarni
Europejska piekarnia::Dzielnica Mea Shearim, Jerozolima, Izrael::
Europejska piekarnia
Dziewczynka i cziastka::Dzielnica Mea Shearim, Jerozolima, Izrael::
Dziewczynka i cziastka

Dzielnica Mea Shearim pozostaje wierna swoim starym zwyczajom. Wiele rodzin ma od 5 do 10 dzieci. Życie codzienne skupia się na ścisłym przestrzeganiu prawa żydowskiego, modlitwie i studiowaniu tekstów religijnych. Przechodnie uliczni dotykają mezuz (tradycyjne miniaturowe zwoje modlitewne z wersetami z Tory) na framugach drzwi lub rogach ulic. Wszyscy mężczyźni ubrani są w czarne płaszcze i czarne kapelusze. Wielu ma długie brody, a większość z nich ma długie loki, zwane pejsami. Strój kobiet musi być skromny. Noszą one długie spódnice z grubymi czarnymi pończochami. Stosuje się różne nakrycia głowy, od chust do peruk. Na co dzień mieszkańcy na ogół mówią w języku jidysz, a hebrajskiego używają tylko do modlitw i studiów religijnych. Stoją oni na stanowisku, że hebrajski jest językiem świętym odpowiednim wyłącznie do celów religijnych.

Mędrzec::Dzielnica Mea Shearim, Jerozolima, Izrael::
Mędrzec
Ludzie na ulicy::Dzielnica Mea Shearim, Jerozolima, Izrael::
Ludzie na ulicy
Wózek na zakupy::Dzielnica Mea Shearim, Jerozolima, Izrael::
Wózek na zakupy
Czytanie ogłoszeń::Dzielnica Mea Shearim, Jerozolima, Izrael::
Czytanie ogłoszeń

Rząd Izraela nie opodatkowuje ultra-ortodoksyjnych Żydów Haredi, ponieważ oni generalnie nie pracują. Kobiety poświęcają się obowiązkom domowym i wychowaniu wielu dzieci, mężczyźni natomiast cały swój czas poświęcają na naukę tekstów religijnych. Populacja Haredi rośnie znacznie szybciej w porównaniu do całej populacji Izraela. Zaczyna mieć to znaczący wpływ na całe społeczeństwo izraelskie. Trzeźwym wnioskiem jest uświadomienie sobie, że realizacja etosu religijnego Haredi polegającego wyłącznie na studiowaniu Tory stanowi zagrożenie dla ekonomicznej stabilności państwa izraelskiego.

Dziewczynka na ulicy::Dzielnica Mea Shearim, Jerozolima, Izrael::
Dziewczynka na ulicy
Matka z dziećmi::Dzielnica Mea Shearim, Jerozolima, Izrael::
Matka z dziećmi
Boczna uliczka::Dzielnica Mea Shearim, Jerozolima, Izrael::
Boczna uliczka
W rogu::Dzielnica Mea Shearim, Jerozolima, Izrael::
W rogu

© 2019 Maciej Swuliński