Monte Albán to pre-kolumbijske wykopaliska znajdujące się na szczycie góry na wysokości prawie 2000 metrów nad poziomem morza. Przez setki lat miasto to było centrum politycznym i gospodarczym Zapoteków, aż gdy zostało niemal całkowicie opuszczone około roku 800 n.e.
Co za widok z Monte Alban! Taka lokalizacja miasta było korzystna pod wieloma względami. Było łatwo się tam obronić, niezliczone tarasy na stokach poniżej, zapewniały żywność dla miasta, nieskończony horyzont takiego miejsca umożliwiał codzienne obserwacje astronomiczne. Mała grupa wykształconych mężczyzn z pośród kapłanów miała wiedzę umożliwiającą obliczanie czasu upraw, czy też przewidywania przyjścia pory deszczowej. W obrębie głównego placu, dwa budynki służyły jako obserwatoria astronomiczne. Ich lokalizacja nie była przypadkowa. Zostały one usytuowane tak, że wraz z naturalnym ukształtowaniem terenu w pobliżu służyły one do określenia równonocy. Jeden z budynków posiada dodatkową unikalną cechę, wąski pionowy tunel we wnętrzu jego struktury służył do notowania przejścia słońca w zenicie.
Dla Zapoteków aby być tancerzem, żołnierzem, kamieniarzem, czy astronomem nie była to tylko kwestią pasji i talentu. W dniu urodzin dziecka, rodzice wiedzieli jaka jest przyszłość ich noworodka. Profesja każdego człowieka wpisana była w kalendarz. Aby dopełnić swego przeznaczenia, każdy chłopiec i dziewczynka otrzymywali odpowiednie wykształcenie. Ludzie nie mogli swobodnie wybierać swojego zawodu, tak jakby tego chcieli. Na podstawie układu gwiazd, każdy musiał podążać za swoją przepowiednią. W ten sposób syn rolnika mógł zostać dowódcą wojskowym, lub też na odwrót.
Boisko w kształcie przewróconej litery H posiada pochyłe, strome ściany. Nie były one miejscem dla widzów. Oryginalnie pokryte wapnem, miały wypolerowaną powierzchnię, która pomagała piłce stoczyć się w dół. Mecz obserwowany był z dwóch innych krańców. Boisko leżące w rogu głównego placu zostało zbudowane około roku 100 p.n.e.