Na krakowskich kamienicach nadal można zobaczyć ślady po kulach. Mimo upływu wielu lat na murach domów widoczne są pozostałości II wojny światowej. Hitlerowska okupacja w Krakowie rozpoczęła się 6 września 1939. Naziści zajęli miasto bez walk. Przez cały czas wojny akcje zbrojne ruchu oporu w Krakowie były znikome. Z tego powodu uważa się, że większość domów ostrzelanych zostało w styczniu 1945 roku. Ślady kul zwykle znajdują się wysoko nad ziemią i pochodzą od broni maszynowej. Wchodzący do Krakowa Sowieci strzelali w okna kamienic, aby zastraszyć ludność cywilną.
Getto w Krakowie było jednym z wielu gett nazistowskich utworzonych podczas II wojny światowej na terenie okupowanej przez Niemców Polski. Getto krakowskie istniało od marca 1941 do marca 1943. Na obszarze, gdzie wcześniej mieszkało 3 tysiące osób, stłoczono 15 tysięcy Żydów. Do każdego mieszkania przydzielono cztery rodziny. Ci, którzy nie mogli się pomieścić, mieszkali po prostu na ulicy. Getto oddzielone było od reszty miasta murem. Do dziś zachowały się niewielkie jego fragmenty z charakterystycznym kształtem macew, czyli nagrobków żydowskich.
Wszyscy jesteśmy przekonani, że pomysł izolowania ludności żydowskiej i umieszczenia jej za murami w getcie zrodził się w Niemczech hitlerowskich. Niestety, Niemcy tylko przywrócili do życia wielowieczny sposób dyskryminacji żydów. Getto żydowskie ma swoje korzenie w renesansowych Włoszech i państwie kościelnym. Słowo getto wywodzi się od nazwy dzielnicy w Wenecji przeznaczonej dla Żydów. Getto weneckie powstało jako pierwsze na świecie w roku 1516. Był to mały obszar połączony z resztą miasta dwoma mostami otwartymi tylko w ciągu dnia. Wprowadzono duże kary dla każdego, kto ośmielił się złamać zakaz i opuścić getto po zamknięciu bram. Podobnie było w Rzymie, gdzie w roku 1555 papież Paweł IV ustanowił otoczone murem rzymskie getto nad Tybrem.
W momencie niemieckiej inwazji na Polskę we wrześniu 1939 r. w Krakowie mieszkało 68 tys. Żydów, wojnę przeżyło ok. 4 tys. Po likwidacji krakowskiego getta ludzie wywożeni byli do obozu koncentracyjnego Auschwitz lub innych nazistowskich obozów zagłady, albo też po prostu ginęli na ulicach.
Zamek Wartenberg w Przegorzałach w Krakowie jest najznakomitszym przykładem architektury III Rzeszy na terenach okupowanej przez hitlerowców Polski. Wzniesiony w latach 1942 do 1943, znajduje się on na wzgórzu na obrzeżach miasta w miejscu, gdzie rozchodzi się wspaniały widok na Kraków i Wisłę. Początkowo miała to być letnia rezydencja hitlerowskiego gubernator dystryktu krakowskiego, lecz pod koniec 1943 sam Hitler przeznaczył posiadłość na dom wypoczynkowy dla frontowców niemieckich. Jak donosiła ówczesna prasa niemiecka, "najlepsi żołnierze zasługują tylko na to co jest najlepsze". Co dwa tygodnie przyjeżdżało tu czterdziestu frontowców, w większości odznaczonych Krzyżem Rycerskim i Złotym Krzyżem Niemieckim.
