Wielkie kamienne rzeźby są wystawione wokoło placu małego miasteczka La Democracia w Gwatemali. Rzeźby odkryto na pobliskich polach uprawnych Monte Alto. Są one charakterystyczne dla nizin Pacyfiku. Kiedy powstały? Archeologowie nie są tego pewni. Niektórzy sugerują, że mogą pochodzić z późnego okresu preklasycznego (500 pne do 100 ne), gdy kultura Monte Alto kwitła i była lokalnym centrum.
Wśród rzeźb z Monte Alto wyróżnić można dwa style rzeźbiarskie. Pierwsza to grupa ludzkich głów bardzo przypominająca olbrzymie głowy Olmeków. Pozostałe rzeźby to ludzkie ciała o zdecydowanie korpulentnym wyglądzie, często nazywane są brzuchaczami.
Rzeźby z Monte Alto przypominają te cywilizacji Olmeków, poprzedzającej i zbiegającej się z Monte Alto. Podobieństwa do olbrzymich głów Olmeków sugerują, że te dwie kultury są w jakiś sposób powiązane. Czy Olmekowie migrowali na niziny Pacyfiku, czy po prostu wywarli wpływ na sztukę w tym regionie? Archeolodzy nie mają jeszcze odpowiedzi na to pytanie.
W rzeźbach Monte Alto jest jeszcze jeden interesujący aspekt. Stwierdzono, że większość z nich ma właściwości magnetyczne. Trzy bazaltowe głowy mają anomalie magnetyczne wokół prawych skroni i policzków. Naukowcy odkryli również, że obszar pępka czterech rzeźb brzuchaczy wykazywał największy magnetyzm. Byłoby to niezwykłe, aby taki powtarzalny schemat był przypadkiem. Czy artyści byli naprawdę świadomi tych właściwości? Jeżeli tak, to musieli mieć specjalnie wyselekcjonowane duże skały bazaltowe, w które uderzył piorun, namagnesowując materiał w przeszłości. Ale jak mogli oni wykryć magnetyzm przeszło 2000 lat temu? Metal nie był powszechnie znany w Mezoameryce aż do przybycia Europejczyków w 1521 roku. Rzeźbiarze z Monte Alto najprawdopodobniej wykorzystali w swoich pracach naturalnie występujące minerały magnetyczne.
