Brytyjskie terytorium zamorskie, Wyspy Turks i Caicos, są geograficznie przedłużeniem Bahamów, i należą do archipelagu Lucayan na Oceanie Atlantyckim. Zawierają one 8 głównych wysp i 299 mniejszych wysp i wysepek. Dwie trzecie populacji Turks i Caicos mieszka na wyspie Providenciales.
Hiszpanie wytępili rdzenną ludność Indian zamieszkujących te wyspy przez ponad tysiąc lat. Gdy Brytyjczycy uzyskali kontrolę nad wyspami w 1799 roku, Turks i Caicos weszły w skład Bahamów i Brytyjskich Indii Zachodnich. Z biegiem lat status tych wysp zmieniał się kilka razy. Było to oddzielne terytorium lub przynależało do Jamajki i ponownie do Bahamów. Gdy te ostatnie uzyskały niepodległość w roku 1973, Turks i Caicos stały się odrębnym brytyjskim terytorium zamorskim.
Z chwilą gdy w 1834 r. Akt Zniesienia Niewolnictwa stał się prawem, handel niewolnikami uznany został za nielegalny nie tylko na wyspach brytyjskich, ale niemal we wszystkich jego terytoriach. Z upływem lat wszyscy niewolnicy stali się ludźmi wolnymi. Potomkowie niewolników sprowadzonych wcześniej z Bahamów i innych amerykańskich kolonii tworzą rdzeń mieszkańców dzisiejszego Turks i Caicos..
