Miejscowi mieszkańcy nie używają nazwy Wyspa Wielkanocna, swoją wyspę określają jako Rapa Nui. Ta polinezyjska nazwa wydaje się lepiej łączyć tę odległą wyspę z innymi kulturami Oceanii. Nazwa ta jest bardziej precyzyjna w określeniu kulturalnych korzeni tej wyspy
W XVII wieku wyspa przeszła radykalne zmiany środowiska, które były efektem doszczętnego wycięcia drzew. Cały las na wyspie został zniszczony przez samych wyspiarzy. Miało to poważne konsekwencje. Nie tylko wyginął rodzimy gatunek drzew, ale również nastąpiło całkowite wytrzebienie ptaków lądowych. Niektóre rośliny i także lokalne ryby zniknęły bez powrotnie. Odległa wyspa nie miała kontaktu z innymi kulturami i nie była w stanie odrobić swych strat.
Jest to lekcja dla wszystkich ludzi. Rapa Nui była odizolowana na Pacyfiku zupełnie jak Ziemia jest odizolowana we wszechświecie. Jeśli las jest całkowicie zniszczony, wyginą rodzime gatunki fauny i flory, nie sposób je zastąpić. Szkody środowiska naturalnego wywołują samozniszczenie cywilizacji, prowadzą do przemocy, wojny, śmierci i kanibalizmu. Taki właśnie los spotkał Wyspę Wielkanocną.
